Laatste dag van de terugreis

Gisterenmiddag waren we mooi op tijd op de ferryhaven in Goteborg. Om 17:30 hadden we de spullen in de hutten en konden we nog even op dek kijken voordat we om 18:15 aan het dinerbuffet konden aanschuiven.

Het dinerbuffet was weer prima. Vele bordjes eten werden gehaald en met smaak verorbert.

Sommige maken het wel erg bont en eten stapels borden weg en zo snel dat het bedienend personeel handen te kort komt om de boel af te voeren.

Het is nog steeds prachtig weer. Na het eten gaan we dus nog even uitbuiken aan dek en genieten van de ondergaande zon (niet echt ondergaan, maar wegkruipen achter een wolkenbank aan de horizon). We vragen ons tevens nog even af waaruit het rookspoor dat de ferry achterlaat uit bestaat. Stenaline maakt dan wel reclame met duurzame overtochten, maar wat zit er nu eigenlijk in die rook? Ze komt enigszins zwart uit de pijp maar licht verderop wit op.

Als de zon vertrokken is gaan we nog even in een lounge ‘minsen kieken’ . Tjonge jonge: wat zitten er dit keer veel wisselkinderen op de ferry. De trollen moeten wel erg veel last van inteelt gehad hebben en ze hebben dus veel kinderen gewisseld. Vraag is wel waarom die nu allemaal bij elkaar op de ferry zitten. We zullen de deur van onze hut goed op slot houden.

Even is er nog een klein opstootje in het naastgelegen cafetaria, met een aangeschoten ........... Echter de ketelbinkies van de ferry zitten er meteen bovenop en voeren de man stilletjes af. De meeste mensen zullen niets gemerkt hebben. Willem is het zat en gaat naar de hut. De boot is echter een beetje een doolhof en je moet goed op de wegwijzers letten. Wij zitten met zijn allen al een beetje te gniffelen omdat Wim nooit iets leest en alles op intuitie doet. Dat moet wel mis gaan. We zitten al hardop omroepteksten te bedenken voor het geval we hem straks kwijt zijn en we hem ook niet in de ballenbak vinden. Hilariteit alom dus!

We besluiten om nog een biertje/frisdranken te nemen in de bar in de lounge. We verplaatsen ons dus naar de bar en zitten lekker rustig aan ons drankje, als na een half uurtje Willem langs komt schuifelenen verbaasd kijkt naar de lege plekken waar we eerder zaten. Lache dus! Wat een gezicht trekt die zeg! Wat zou erna in dat hoofd omgaan? Lachend besluiten we hem te roepen. Nee, hij was de weg niet kwijt maar heeft tegelijk wel een triade over de indeling van de boot. Zo kun je toch nooit je weg vinden zegt hij! Omeen uurtje of half elf besluiten naar onze hutten te gaan, zodat ieder die dat wil in zijn kooi kan kruipen.

Vanochtend kwamen we goed uitgeslapen aan in zonnig Kiel. Om 09:45 waren we al ontscheept en op weg op het laatste traject naar huis. Het is geweldig mooi weer. Als alles goed gaat verwachten we zo ongeveer 16:30 in Nijkerk aan te komen.

Vervolg van de terugreis

Gisterenavond zijn we netjes op de geplande tijd op de Koppang camping aangekomen.

De eigenaar (Edward) verwelkomde ons. hij vertelde dat hij het huis naast de ingang (op de foto hieronder links) eindelijk had kunnen kopen en hij dat aan het opknappen was. Grote hilariteit toen Willem aan hem vroeg wat hij er mee ging doen en Edward langs zijn neus zei dat het een hoerenhok werd. Nu is Edward altijd hartstikke serieus en je verwacht zo’n opmerking niet van hem en al zeker niet op de manier waarop hij dat deed. Willem stond ook volledig verbouwereerd van zich af te kijken en vroeg zich zichtbaar af of hij het misschien niet goed gehoord had.Dus herhaalde hij zijn vraag en Edward antwoordde, terwijl hij met Rene aan het afrekenen was, op dezelfde nonchalantewijze tussen neus en lippen door dat het een hoerenhok werd. Wij lagen in een stuip van het lachen omdat Willem nog steeds zich zichtbaar stond af te vragen of hij het wel goed gehoord had.

Edward vertelde dat het ijs in de rivier de Glomna die direct langs de camping loopt, vorige week door het kruien zorgde voor overstroming van de lagere delen van de camping. Op internet had hij een filmpje gezet van het ijs op de rivier.

Snel naar de hutten om de bedden slaap klaar te maken en dan het diner (gebraden kippedijen, aardappelpuree en appelcompote) klaar maken. Veel tijd was er daarna niet over voor we om de kooi kropen.

Vanmorgen was Willem zijn zakdoek kwijt! Wiegert had hem nog op de bank zien liggen, dus hij was in de hut! Hij heeft de hele keet overhoop gehaald om die zakdoek te vinden. Zijn conclusie was dat iemand hem in zijn zak heeft gestopt. Daarop moest iedereen op appel komen, zijnzakken leeg maken en zijn zakdoek laten zien. Zodat Willem kon controleren of die niet per ongeluk van hem was. Hij zal hem wel ergens opgeborgen hebben, maar met enige regelmaat onderzoekt hij zijn onderweg zijn reisspullen.Zelfs tijdens het koffiedrinken ontkomt zijn magische vreetzak niet aan een diepgaand onderzoek. En wij steeds maar hikken van het lachen.

Zo rijden we in prachtig weer richting Goteborg, waar we aan het eind van de middag zullen inschepen op de ferry die ons morgenochtend in Kiel brengt.

De terugreis

Het zit er weer op we zijn onderweg terug. Vanmorgen onder een strak blauwe lucht afscheid genomen van Leka.

Doei huis!

Doei bootjes!

We houden ons op de terugweg net als op de heenweg netjes aan de snelheid. Op de heenweg zagen we net voorbij Elverum al een snelheidscontrole staan en we zijn nog maar net op de E6 richting Steinkjer en daar staat al een weer een snelheidscontrole. Goed opletten dus bij al die veranderingen in toegestane sneldheden onderweg! Op Leka spraken we een andere Nederlander die op dezelfde dag heen reisde als ons en die bij die controle daar 19km te hard reed. Dat koste hem omgerekend € 700,-. Eerder was hij al door de douane gecontroleerd en bleek hij teveel alcohol bij zich te hebben. Dat had hem ook al ruim € 200,- gekost.

Tot op heden verloopt de reis voorspoedig en zitten we nog ca. 300 km van onze bestemming in Koppang af. Daar zullen we overnachten in een paar nutten die we gehuurd hebben op de Koppang camping.

Woensdag: de laatste visdag!

Vandaag is het weer prachtig weer. De harde wind van gisteren is afgezwakt tot een licht briesje en de lucht is strak blauw. Het is al weer de laatste visdag.

Gisterenavond kwam Karl Oddvar met zijn dochter Isabelle langs. Karl Oddvar meldde dat er mogelijk een probleem is met de documenten die we nodig hebben om het 20kg quotum te moeten meenemen. Die documenten zouden verstrekt worden door en nabij gelegen sportvis-recreatiebedrijf. We zijn er steeds vanuit gegaan dat we daar een dag een boot zouden huren en dat alles dan in orde kwam. Karl Oddvar zal nog even contact met ze opnemen. IsabelleDe dochter heeft menagerie aan dieren. Tijdens onze aanwezigheid heeft ze zelfs in Trondheim nog een shetlander pony erbij gekocht omdat er kleine kinderen in de buurt zijn en haar eigen paard te groot voor die kinderen is. We hebben voor haar als kadootje, broedeieren van Wyandotte en Lakenvelder krielen meegenomen. Dit kado valt in goed aarde en de eierengingen dan ook direct de broedmachine in.

Maar goed op woensdag dus nog een laatste (kort) dagje vissen. Zoals wel vaker vangen we natuurlijk nu ineens veel vis. Ons quotum is echte bijna vol en we willen geen problemen met slecht ingevroren vis omdat die maar 1 nachtje de tijd heeft om in te vriezen. Gevolg is dat een deel van de gevangen vis direct teruggezet wordt. Dat gebeurt ons toch wel vaak! Wiegert vangt nog even een heilbotje. Nu zijn er dus 3 mannen in de groep die een heilbot op hun naam hebben. De anderen moeten nog maar even hun best blijven doen.

Om 15:00 zijn we terug in de haven om snel de vis schoon te maken en te beginnen met het inpakken van onze spullen. Teruglopend naar het huis komen we Benny de beroepsvisser tegen. Fjeraremark vraagt hem in zijn beste Oslo Noors of hij nog stokvis te koop heeft. In onverstaanbaar dialect krijgt hij te horen dat dithet geval is (iets anders spreekt Benny niet!). Al direct krijgen we van hem een losgeslagen exemplaar in handen gedrukt om alvast te kunnen beginnen met snacken, terwijl Benny 2 stokvissen thuis gaat halen voor ons. George vindt stukjes stokvis snacken maar niks. Na 15 minuten is Benny terug met een arm vol stokvis, die Fjearemark dankbaar -tegen ruiling met een fles cognac- in ontvangst neemt. Een koopje bevestigd Rene die afgelopen maart op de Lofoten nog even gekeken heeft wat ze daar kosten (230 NOK per stuk).

We hebben net nageven tijd om in de zon een kopje thee te drinken voor we de vis gaan schoonmaken en inpakken.

Om een uurtje op 22:00 komt Karl Oddvar om onze vangstregistratie op te halen (is nodig voor de registratie van ons 20kg quotum). Daar hebben de Noren een behoorlijke administratieve rompslomp van gemaakt. Volgens ons niet omdat ze de uitvoer van vis in de hand willen hoonde, maar alleen maar om inzicht te krijgen in het geld dat in de sportvis-recreatie omgaat. Immers het 15 kg quotum was prima maar kende een behoorlijk handhavingstekort ( m.a.w. het werd gewoon onvoldoende gehandhaafd). Het veranderen van de regels moet dus wel een andere oorzaak hebben en zonder handhaving loopt ook deze regeling natuurlijk weer verkeerd.Nadat we de noodzakelijke documentatie hebben ontvangen pakken we de aanhanger vast in met de hengelspullen. Morgen om 05:30 is het revielle en moeten we de rest doen. Gepland vertrek is met de ferry van 09:30.

Dinsdag: Harde winddag

Dinsdag: De wind is zoals voorspelt vannacht tot harde wind aangetrokken. Varen zit er dus vandaag niet in. De wind komt uit het zuidoosten en waait direct onze kelder in (de deur wil daar niet dicht). Gevolg is dat het zeil op de vloer van de keuken opbolt. Verder is het prachtig weer. Niet te koud en strak blauwe lucht. Rene bedenkt dat hij wat lichaamsbeweging nodig heeft en gaat hardlopen. Tenminste dat denken we, maar met zo’n strakke broek kan het ook zo maar wat anders zijn.

Het verhaal van de scharend: Gisterenmorgen waren we nog maar net de haven uit toen we ineens een zeearend op een rots langs het water zagen zitten. Ook hier dat dachten we! Rien had direct zijn fototoestel gereed en Fjaeremark voer nog even een (storm)rondje zodat Rien alle gelegenheid had om foto’s te maken.

s’Avonds thuis worden de foto’s met belangstelling bekeken. Alleen blijkt (ver ingezoomd) bij nader inzien dat die arend een hele bijzondere is met4 poten! Het blijkt een schaap te zijn. Een typisch geval van een scharend dus!

Vanmiddag gaan we vanaf de wal vissen. We maken een rondje over het eiland en stoppen waar we vissen kunnen. Anders gaan we proberen van het steiger op de haven vissen met de garnalen die we hebben. Zal wel mogelijk zijn vanwege de harde tegenwind.

Na de lunch besluiten we echter eerst een rondje om het eiland te maken. Onderweg komen we nog een leuk blauw bloemetje tegen op de rotsen. Pas als we ze nergens meer tegenkomen bedenkt Willem dat hij die eigenlijk wel mee naar huis had willen nemen. Moet hij maar een fiets huren en het rondje nog een keer doen, dan kan hij ze uitsteken.

Rene weet een plek waar w evanaf de kant kunnen spinnen. Dat blijkt echter best wel een wandelingetje, om er vervolgens achter te komen dat er onderwater nog een rotsrichel ligt die het vissen dus toch onmogelijk maakt. Na 3 keer vast zitten houden we het voor gezien en ploeteren weer teug naar de auto. Dan maar naar huis om vroeg te eten. Dat wordt vanavond kip parmigiani met in eendenvet gebakken piepers.

Zondag en maandag

Zondag vissen we weer in het zuiden bij het eiland Dolma. Het is weer echt harken om wat vissen te vangen. Rien vangt vandaag de meeste vissen. Op een bepaald moment heeft hij net een mooie pollak gevangen en roept -terwijl hij opnieuw in werpt- dat hij het nog wel een keer zal voordoen. Dat levert hem de nodige hoon vab Wiegert en Fjaeremark op. Prompt vangt hij direct weer een pollak. Je zou die man toch zo overboord zetten. Het is dat het pak dat hij aan heeft te duur is! Grrrrrr! Het is de hele dag best wel aardig weer. Alleen de terugweg is wat kouder en natter. Het is namelijk van dat weer dat er voor zorgt dat het boven land koud winderig en regenachtig is en daar hebben we open de terugweg last van.

Eenmaal terug in de haven is het weer opgeknapt en gaan de mannen nog even op de foto met een van de gevangen kabeljauwtjes. Eind van de dag hebben we met 2 boten nog genoeg vis voor ruim 23 kg filets.

Op maandag moet het gaan gebeuren. Er wordt de hele dag mooi en rustig weer verwacht. Het plan is om ver naar het westen te varen in de hoop dat verder op zee meer vis te vinden is. Onder een stralende zon varen we naar het eiland Kvringra, een tochtje van 2 uur varen.

Eenmaal op locatie blijkt dat de vis zo mogelijk nog moeilijker te vangen is dan dichterbij de kust. De hele dag daar met 2 boten en 6 hengels levert slechts een stuk op 10 gulletjes op. Da’ s geen best resultaat dus! Om ca. 15:00 uur begint er wind op te steken en besluit de andere boot terug te gaan. De boot van Fjaeremark blijft nog even een paar stekken afvissen in de hoop op beter. Dat levert geen vis op, maar een behoorlijk puisterige terugreis. Ruim 1,5 uur varen we door golven van ruim een meter die van de zijkant komen. De boot rolt als een achterlijke en de tocht is behoorlijk onconfortabel. Wat scherper varen levert bij elke golf veel overkomend water op; dus het moet maar zo.

Langzaam aan begint de vermoeidheid toe te slaan. De hele dag in de frisse buitenlucht begint zijn tol te eisen. Met onze vandaag verbrande koppen is het na het eten voor sommige even teveel.

De vrijdag en zaterdag

De vrijdag en zaterdag kunnen we kort over zijn: Het is zoeken naar de vis. Het weer is niet slecht, maar de vis is moeilijk te vinden.

Het is vandaag Koningsdag en dan kon je aan George zien.

Vandaag zijn we een kilometer of 12 naar het noorden gevaren tot achter het eiland Melsteinen. De wind is echter toch harder dan voorspellingen en het is dus wat ruig. Op sommige momenten had je echt een handje voor jezelf houden. Rien moet er nog een beetje aanwennen en stuitert soms een beetje door de boot. Zelfs als hij op zijn knieën een vis van de haak aan het verlossen is lastig. Rien vangt zijn 1e leng.

Het is er een van reuze formaat. Ondanks het lastige weer en de moeilijk vindbare vis hebben we aan het eind van dag hebben we toch nog een paar mooie vissen weten te verschalken.

De zaterdag is een prachtige dag met veel zon. Helaas teveel wind om naar het westen te varen. Omdat de vis in het noorden voor ons gevoel lastiger te vangen was dat in het zuiden, varen we maar weer naar het eiland Dolma. De wind is opnieuw wat harder dan voorspelt. Gelukkig wel minder dan gisteren, maar nog steeds maken we driften met een snelheid van ronde de 2 km/u. Reken daarbij dat de wind en de stroom tegen elkaar lopen en het resultaat is dat je steeds erg ver van boot vist. Fjaeremark vangt op een gegeven moment een gulletje dat te klein is en gooit die terug. De zwemblaas is echter opgeblazen en de vis blijft daardoor langere tijd aan het oppervlak drijven. Voordat de meeuwen dit in de gaten hebben duikt er plots een zeearend boven de boot op die het duidelijk voorzien heeft op dit drijvende maaltje vis. Elke keer als de zeearend duikt om de vis te pakken weer deze net ver genoeg onder water te komen zodat de arend zijn duikvlucht steeds afbreekt. Dat gebeurt zo een keer of 4 tot het de vis lukt om definitief diep te duiken en de arend het nakijken te geven. Dat alles op slechte een ca 30 meter van de boot. Een prachtig gezicht!

Over de vis kunnen we kort zijn: Het houdt weer niet over! Dit keer heeft onze boot een aantal prachtige pollakken. Op de andere boot hebben ze meer een mengelmoes van sporten. Willem heeft op het laatst nog een prachtige koolvis van 80 cm gevangen. alles bij elkaar hebben we net iets meer vis dan gisteren. Fjaeremark heeft nog even pech: bij het afmeren pakt de schoef net een dikke kabel waarmee de steiger op de plek wordt gehouden. Door het lage water liep die kabel vlak. Gelukkig weet Karl Oddvar dit euvel snel te herstellen. Ook voor zondag wordt weer meer wind voorspelt zodat we weer niet richting het westen kunnen. Voor ons gevoel liggen daar bij het eiland Krvingla de kabeljauwen op ons te wachten! De voorspelling is nu dat we daar maandag wel naar toe kunnen: maar ja, dat dachten we van de vrijdag en de zaterdag ook. We zien wel.

De eerste visdagen

Dinsdagavond met de ferry van 21:45 aangekomen op Leka. Na het uitpakken nog even een bordje fjertensuppe. Dat voegt morgen extra drijfvermogen toe aan de vispakken.

Woensdag is de eerste visdag. We wisten dat er overdag teveel wind zou zijn om uit te kunnen varen. Dus hebben we vroeg gegeten om in de avond nog een paar uurtjes te kunnen vissen. s’ Middags gaan we even bij Karl Oddvar langs. Hij is net een boot aan het laden. Die boot heeft Fjearemark een jaar of 4 geleden ook al eens gevaren. Groot achterdek maakt het een prima boot. Daarna is de keerkoppeling van de boot kapot gegaan en die bleek moeilijk te repareren. Karl Oddvar is samen met een monteur en het lijkt er op dat hij nu toch echt gerepareerd is. Voordat ze de boot aan ons overdragen gaan Karl Oddvar en de monteur nog even proef varen. 500 meter buiten de haven valt de boot echter stil. Wat blijkt: de monteur heeft de propeller niet goed vastgezet en die zijn ze verloren. Onze oude boot blijkt niet te starten omdat er lucht in het systeem zit die we er niet uitpompt krijgen en dus kan de monteur gelijk daar mee aan de gang. s’ Avonds blijkt die gerepareerd toe zijn. Het vissen is slecht. Op weg naar de 2e stek van de avond krijgt de andere boot ineens een vastloper. Gelukkig zijn we dicht bij elkaar gebleven. Touwtje overgegooid en dan maar terug naar de haven gesleept. Daar blijkt er geen druppel olie meer in het systeem te zitten. Achteraf blijkt dat de afdichting van de oliepeilstof lekte en de olie er daar uitgegooid werd. Dat was ook wel te zien aan de uitgepompte bilge. Overal waar ze waren, lagen ze in een olievlek. Dat had een signaal kunnen zijn. Gelukkig is ook deze boor weer snel gereageerd door de in de haast weer opgeroepen monteur.

Het begin met al die panne op de woensdag voorspelde niet veel goeds. Donderdag is het prima visweer en moest het dan toch echt gaan gebeuren. Richting het zuiden eiland Dolma) daar weten we een paar stekken die meestal wel vis opleveren. Na een wat stroef begin, gaan we naar de 2e stek. Al snel staat de hengel van Rien krom tot in het water en begint hij enthousiast aan de dril van wat een mooie vis moet zijn. Zo ongeveer alle termen die in VisTV gebruikt worden komen langs. Wat een enthousiasme! Uiteindelijk landt hij een mooie kabeljauw van 88 cm. Hij is gelijk zijn maagdelijkheid als bootvisser in Noorwegen kwijt.

In de middag herhaald hij het nog een keer.

Hij is gelukkig niet de einige die vis vangt en aan het eind van de dag hebben we een mooie kist met gul, kabeljauw, leng en grote schelvis.